Probiyotik (saccharomyces boulardii) desteğinin deneysel IgA nefropatisi gelişimi üzerine etkisinin araştırılması

Abstract

PROBİYOTİK (SACCHAROMYCES BOULARDİİ) DESTEĞİNİN DENEYSEL IgA NEFROPATİSİ GELİŞİMİ ÜZERİNE ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI Giriş: İmmünglobulin A nefropatisi, mukozal IgA yanıtındaki birincil bir bozukluğa bağlı olarak kemik iliğine artmış antijenik uyarı ulaşması ile ilişkilidir. Mukozal enfeksiyonlar ile IgA nefroptisi gelişimi arasında zamansal bir ilişki vardır. Enterik flora mukozal ve sistemik immünitenin gelişmesi ve fonksiyonunda önemli bir rol oynar. Probiyotikler bağırsaklardaki mikrobiyal dengeyi sağlayarak spesifik ve doğuştan immüniteyi düzenlerler. Saccharomyces boulardii (S.boulardii) intesitinal sekretuvar IgA üretimini arttırır ve konağı enterik enfeksiyonlardan, atopik ve immünoenflamatuvar hastalıklardan (enflamatuvar bağırsak hastalığı gibi) korur. Bu çalışmada oral polio virus aşısı (OPV) ile farelerde oluşturulmuş deneysel IgA nefropatisi üzerine S.boulardii'nin etkileri incelenmiştir. Yöntemler: Otuz iki adet BALB/c türü erkek fare her biri sekiz hayvan içeren dört gruba ayırıldı. Birinci gruptaki fareler çalışmanın başlangıcında, 2. ve 4. haftalarında OPV ile immünize edildi (her üç poliovirüs tipinden ortalama 107/mL içeren solüsyondan 0.2 mL doğrudan mideye enjekte edilerek). İkinci gruba OPV'ye ek olarak S.boulardii verildi (çalışma süresince içme sularına 3x108 CFU/mL olacak şekilde eklendi). Üçüncü gruba sadece S.boulardii verilirken, dördüncü gruba hiçbir tedavi uygulanmadı. Altıncı haftada, idrar analizi ve kreatinin ölçümleri için idrar ve kan örnekleri alındıktan sonra, bütün hayvanlar feda edilerek böbrek dokuları histopatolojik inceleme için çıkarıldı. Bulgular: İdrar analizi ve serum kreatinin düzeyleri tüm gruplarda normaldi. Oral poliovirüs aşısı verilen grupta ılımlı mezangial proliferasyon ve matriks genişlemesi olmasına karşın, OPV+S.boulardii grubu da dahil olmak üzere diğer gruplarda dikkate değer histolojik değişiklikler saptanmadı. Hiç bir grupta tübüler atrofi, intersitisiyel inflamasyon ve fibrozis mevcut değildi. İmmünfloresan mikroskobide OPV grubunda yaygın IgA depolanması görülürken, diğer gruplarda bir veya iki faredeki minimal depolanma dışında IgA depolanması yoktu. Oral poliovirüs aşısı verilen gruptaki üç farede görülen C3 depolanması diğer gruplardaki farelerde saptanmadı. Elektron mikroskobik incelemede sadece OPV grubunda mezangial proliferasyon, matriks genişlemesi, fokal bazal membran kalınlaşması ve mezangial alanda elektron dens depozitler görülürken diğer gruplar tamamen normaldi. Sonuç: Enteral S.boulardii uygulamasının farelerde OPV ile deneysel IgAN oluşumunu önlediği gösterilmiştir. Anahtar kelimeler: IgA nefropatisi, probiyotik, Saccharomyces boulardii, oral poliovirus aşısı EVALUATION OF THE EFFECT OF THE PROBIOTIC SACCHAROMYCES BOULARDII ON THE DEVELOPMENT OF EXPERIMENTAL IgA NEPHROPATHY IN MICE Introduction: IgA nephropathy (IgAN) is associated with a primary defect in mucosal IgA response leading to increased antigenic stimuli reaching to bone marrow. It has a temporal relation to mucosal infections. Enteric flora plays an important role on development and function of both mucosal and systemic immünity. Probiotics regulate specific and innate immünity by maintaining microbial balance in the gut. Saccharomyces boulardii (S.boulardii) increases intestinal secretory IgA (sIgA) production, protects the host from enteric infections and also prevents atopic and immünoinflammatory diseases like inflammatory bowel diseases. We evaluated the effect of S.boulardii on experimental IgAN, induced by oral poliovirus vaccine (OPV) in the mice. Methods: Four groups of male BALB/c mice, each including eight animals, were formed. The mice in Group 1 were immünized enterally by OPV through direct injection to stomach of 0.2 mL solution including 107/mL for each of the three strains at the onset, 2nd and 4th weeks. Those on Group 2 were also given S.boulardii, added to the drinking water at a dose of 3x108 CFU/mL throughout the study, in addition to OPV immünization. The mice in Group 3 were given only S.boulardii, while those in Group 4 received no treatment. At 6th week, after urine and serum samples were obtained for urinalysis and creatinine measurements, all the animals were sacrificed to get their kidneys for histopathological evaluation. Results: Urinalysis and serum creatinine levels were normal in all groups. While the mice in Group 1 had mild to moderate mesangial cell proliferation and matrix widening, there was no remarkable histological changes in the other groups including the mice given OPV + S.boulardii. Tubular atrophy, interstitial inflammation and fibrosis were not present in any of the groups. Immunofluorescence microscopy revealed universal deposition of IgA in OPV group, while there was no IgA deposition in the other groups apart from minimal deposition in one or two mice. Three of the mice in Group 1 also had C3 deposition which was totally absent in other groups. Electron microscopy revealed mesangial proliferation along with matrix expansion, focal basement membrane thickening and electron-dense deposits in the mesangial area in only OPV group and the other groups were normal. Conclusion: Enteral S.boulardii administration prevented experimental IgAN development by OPV in mice. Key words: IgA nephropathy, probiotics, Saccharomyces boulardii, oral poliovirus vaccine.