Abstract:
Distal radius kırıkları anatomik yeri itibari ile travmalara en çok maruz kalan eklemlerden birisidir. Günümüzde yaşam süresinin uzaması ve teknolojik gelişmelere paralel olarak daha kompleks el bileği kırıkları ile karşılaşılması tedavi yönteminde köklü değişikliklere yol açmıştır. Eklem içi distal radius kırıklarında düzeltmenin (redüksiyonun) kalitesi ile fonksiyonel sonuçlar arasında yakın bir ilişki olduğu anlaşılmıştır. Özellikle cerrahi sonrası elde edilen anatomik düzeltmeyi devam ettirmek çok önemlidir. Çalışmamızda yeni geliştirilen sabit açılı kilitli kompresyon plaklarının etkinliğini ve düzeltme kayıplarını önlemedeki rolünü saptamayı amaçladık. Çalışmada konvansiyonel plak ve/veya eksternal fiksatör ile tedavi edilmiş hastalar (Tedavi 1 grubu) ile sabit açılı kilitli kompresyon plakları ile tedavi edilmiş hastaların (Tedavi 2 grubu) klinik ve radyolojik sonuçlarını karşılaştırdık. Radyolojik parametrelerin değerlendirilmesiyle Tedavi 1 grubundaki hastaların izleminde radial uzunluk, radial eğim ve eklem içi basamaklanma değişiminin (kaybının) daha anlamlı olduğu tespit edilmiştir (p 0,05). Fonksiyonel sonuçlar, artritik değişiklikler ve kavrama güçleri açısından yapılan karşılaştırmada ise her iki tedavi grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Kilitli kompresyon plaklarının, subkondral kemiğin altında destek oluşturarak düzeltme kayıplarını önlemede etkili olduğu saptanmıştır. Anahtar Sözcükler: Distal radius, plak, düzeltme kaybı Anatomically distal radius is one of the most fragile joints. Complex wrist joint fractures are seen parallel with elongation of life-time and technologic developments caused radical treatment changes. It was found that there is a close relation between the reduction and functional results for intraarticular distal radius fractures. Maintaining the anatomic reduction, especially after the surgery is very important. In this study we aimed to determine the role and efficiency of fixed angled locked compression plates in preventing the reduction loss. We compared the results of the conventional plate and/or external fixator group (Group 1) with fixed angled locked compression plate group (Group 2). Evaluation of radiologic parameters showed that radial length, radial inclination and intraarticular stepping difference is more significant in Group 1. Volar angulation was not statistically significant in both groups. Also there wasn't any statistically significant difference between the groups for functional results, arthritic differences and gripping strength. It was determined that locked compression plates are efficient to prevent reduction losses by supporting the subchondral bone. Key words: Distal radius, plate, reduction loss
