Ratlarda oluşturulan deneysel akut otitis media modelinde penisilin ve montelukast sodyumun orta kulak mukozasına etkisinin histopatolojik açıdan değerlendirilmesi

Abstract

Akut otitis mediada (AOM) virüsler ve bakteriler, inflamatuar hücreleri stimüle ederek inflamatuar mediatörlerin salınımına neden olurlar. Bu mediatörlerden biri olan lökotrienler (LT) ödem oluşumu, mukus üretimi ve tuba Eustachii disfonksiyonundan sorumlu tutulmuşlardır. Montelukast, selektif cys-lökotrien reseptor antagonistidir ve Cys LT1 reseptörüne bağlanarak etki gösterir. Bu çalışmada, ratlarda deneysel olarak oluşturulmuş akut süpüratif otitis media (ASOM) tablosunda, uygulanan penisilin ve LT antagonisti kombinasyonlarına verdikleri yanıtlar, erken ve geç dönemde histopatolojik gözlemlere dayalı olarak karşılaştırılmıştır. Bu çalışmada 56 adet Winstar rat kullanılmıştır. Ratların her iki kulaklarına da otomikroskopik bakı yapılmış, sağlıklı timpanik membrana (TM) sahip olan 83 kulak çalışmaya alınmıştır. Tüm ratlara transtimpanik olarak 0,03 ml pnömokok süspansiyonu enjekte edilmiştir. Kırksekiz saat sonra otomikroskopik bakıları yapılarak pnömokokal AOM geliştiği izlenmiştir. Hayvanlar, her grupta 14 rat olacak şekilde dört gruba ayrılmıştır. Birinci gruba 5 gün, günde tek doz 160.000 U/kg intramuskuler penisilin G enjekte edilmiştir. İkinci gruba 5 gün, günde tek doz 160.000 U/kg intramuskuler penisilin G ile birlikte 21 gün 10 mg/kg dozda intraperitoneal montelukast enjeksiyonu yapılmıştır. Üçüncü gruba 21 gün 10 mg/kg dozda intraperitoneal montelukast enjeksiyonu yapılmıştır. Dördüncü gruba ise 21 gün boyunca 1cc intraperitoneal serum fizyolojik enjekte edilmiştir. Her gruptan rastgele seçilen 7 hayvan 7. günde, geri kalan 7 hayvan ise 21. günde sakrifiye edilmişlerdir. Hayvanların temporal kemikleri çıkarılmış, yapılan histopatolojik değerlendirmede, kesitler TM vaskülarizasyonu, TM inflamasyonu, TM kalınlığı, mukozal inflamasyon, mukozal kalınlaşma, mukozal vaskülarizasyon ve mukozal metaplazi yönünden değerlendirilmiştir Çalışma sonunda erken dönemde TM ve mukozal parametreler açısından gruplar arasında mukozal vaskülarizasyon dışında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Geç dönemde ise penisilin tedavisi alan grupta, TM kalınlığında istatistiksel olarak anlamlı düzelme saptanmış, montelukast verilen gruplarda ise TM ve mukozal inflamasyon açısından diğer gruplardan anlamlı derecede farklı iyileşme olduğu görülmüştür. During the pathogenesis of acute otitis media, viral and bacterial antigens induce emission of various inflammatory mediators by stimulating inflamatory cells. Being one of those mediators, the leukotrienes (LT) are found to be the major factors in the formation of edema and mucus as well as development of tuba Eustachii dysfunction. Montelukast sodium is a receptor antagonist of selective cystenyl leukotriene and exerts its effects through connecting to the receptor of cys LT1. In this study, an experiential acute supurative otitis media (ASOM) model was developed and responses of rats to penicilline and combinations of LT antagonist were compared with respect to histopathological observations conducted at both early and late phases. Fifty six Winstar rats were selected to be used in this study and a total of 83 ears having healthy tympanic membranes (TM) were included in the experiments as a result of otomicroscopic inspections applied to both ears of the selected rats. Transtympanical 0.03 ml of pneumococcus suspension was injected to all rats with the use of speculum under otomicroscopic control. Otomicroscopic inspection of all rats after a 48-hours time period revealed the development of pnomoccocal acute otitis media. Subjects were classified under four different groups having 14 rats at each. Intramusculer penicilline G (with a daily dose of 160,000 U/kg at a single shot) was given to rats in the first group for a period of five days. Animals in the second group were injected with a 10 mg/kg dose of intraperitoneal montelukast for 21 days in addition to a daily dose of 160,000 U/kg of intramuscular penicilline given at a single shot for a 5 days-period. Animals in the third group were injected with only an 10 mg/kg dose of intraperitoneal montelukast for 21 days. One cc of isotonic NaCl was given to the rats in the fourth group for a period of 21 days. For each study group, 7 randomly chosen animals were sacrificed at the 7th day of the experiment where the remaining 7 animals were sacrificed at the 21st day after otomicroscopic inspection. Temporal bones of the rats were dissected and histopathologically analyzed. Cross-sections were semi-quantitatively graded with respect to TM vascularization, TM inflammation, TM thickness, mucosal inflammation, mucosal thickness, mucosal vascularization and mucosal metaplasia. Results of the study indicated no significant differences between the groups, apart from mucosal vascularization with respect to mucosal and TM parameters at early phases. However, statistically significant differences were detected for the improvement of TM thickness with the help of penicillin treatment. Furthermore, considerable deviations were observed for the recuperation of TM and mucosal inflammation for groups where subjects were injected with montekulast as compared to other groups of the study.