Prematüre retinopatisi gelişen bebeklerde hastalık şiddetinin ve tedavi gereksiniminin öngürülmesinde VEGF, VEGFR ve HGF-cMet gen polimorfizmlerinin rolü

Abstract

Amaç: Prematüre retinopatisi (ROP) gelişen bebeklerde vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF), vasküler endotelyal büyüme faktörü reseptörü (VEGFR), hepatosit büyüme faktörü (HGF) ve HGF reseptörü (cMet) gen polimorfizmlerinin araştırılması ve bu polimorfizmlerin hastalık gelişimi, hastalıkta kendiliğinden gerileme ya da eşik hastalığa ilerleme üzerindeki etkisini araştırmak. Materyal ve Metod: Aralık 2006- Şubat 2009 tarihleri arasında prospektif olarak, gestasyonel doğum haftası ? 34 hafta olan 123 prematüre bebek çalışmaya alındı. Her bir preterm bebekten periferik kan örnekleri toplandı ve DNA izolasyonu yapıldı. Çalışılacak genlere ait promotor bölgeler kullanılarak primer tasarım işlemi yapıldıktan sonra, ilgili gen bölgesi PCR ile çoğaltıldı. Preterm bebeklerde VEGF G-634C (+405) gen polimorfizmi restriksiyon enzimi ile kesilerek araştırıldı. VEGF T-460C, VEGFR-2 (Flk-1), HGF ve cMet genlerinin promotor bölgelerindeki polimorfizm varlığı sekanslama yöntemi ile tarandı. 123 bebekæ tedavi gerektiren ROP (Grup 1), kendiliğinden gerileyen ROP (Grup 2) ve ROP gelişmeyen bebekler (Grup 3) olarak sınıflandırıldı. Bulgular: VEGF G-634C (+405) polimorfizm varlığı sırasıyla Grup 1 bebeklerin %40.5, Grup 2 bebeklerin %42.0 ve Grup 3 bebeklerin %35.5'inde saptandı. VEGF T-460C polimorfizmi sırasıyla Grup 1'de %59.5, Grup 2'de %58 ve Grup 3 bebeklerde %64.5 saptandı. Flk-1 G+32A polimorfizm varlığı ise sırasıyla Grup 1'de %33.3, Grup 2'de %26 ve Grup 3'te %19.4 saptandı. Sonuçlarımız, preterm bebeklerde ROP gelişimi, hastalıkta kendiliğinden gerileme ya da eşik hastalığa ilerleme ile VEGF G-634C (+405), VEGF T-460C ve VEGFR-2 (Flk-1) G+32A genlerinin promotor bölgelerindeki polimorfizm sıklığı arasındaki ilişki üç grup arasında da benzer bulundu (sırasıyla p=0.840, p=0.840 ve p=0.406). VEGF G-634C (+405), VEGF T-460C ve VEGFR-2 G+32A polimorfik alel taşıyıcığı açısından da gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark saptanmadı. HGF ve cMet genlerinin promotor bölgesinde herhangi bir polimorfizm saptanmadı. Sonuç: Çalışmamızda, ROP gelişimi ve progresyonu ile VEGF, VEGFR, HGF ve c-Met promotor gen polimorfizmleri arasındaki ilişkinin zayıf olduğu gösterildi. Çalışmamızın, ROP ile ilişkili genetik faktörlerin, hastalık şiddeti ve tedavi gereksiniminin öngörülmesinde aday genlerin aydınlatılmasına katkı sağlayacağı düşüncesindeyiz. Purpose: The aim of this study was to determine whether there are vascular endothelial growth factor (VEGF), VEGF-receptor (VEGFR-2), hepatocyte growth factor (HGF), HGF-receptor (c-Met) gene polymorphisms in ROP, and to observe the effects of these polymorphisms on the development of ROP, spontaneous regression or progression to threshold disease. Methods: A sample of 123 preterm infants with gestational age ? 34 weeks were prospectively evaluated between December 2006 and February 2009. For genetic analysis, blood samples were collected from each patient and leukocyte DNA was isolated. Genomic DNA was amplified by the polymerase chain reaction (PCR) method with two pairs of primers designed to amplify separately the promotor regions of the VEGF, VEGFR, HGF and c-Met genes. The amplified product was subjected to restriction enzyme digestion or direct sequencing. The infants were divided into 3 groupsæ ROP requiring treatment (Group 1), spontaneously regressing ROP (Group 2) and no ROP (Group 3). Results: The frequency of VEGF-634G>C polymorphism was 40.5% in group 1, 42% in group 2 and 35.3% in group 3. The frequency of VEGF-460 C>T polymorphism was 59.5% in group 1, 58% in group 2 and 64.5% in group 3. The VEGFR+32G>A (Flk-1+32G>A) polymorphism was identified in 33.3% of infants in group 1, 26% of infants in group 2 and 19.4% of infants in group 3. Our results were similar in all studied groups regarding the association of frequencies of the VEGF-634G>C, VEGF -460 C>T and VEGFR-2 gene promoter polymorphism and the development of ROP, spontaneous regression of ROP and progression to threshold ROP (p:0.840, p:0.840 ve p:0.406, respectively). The carriages of polymorphic allele of VEGF-634G>C, VEGF -460 C>T and Flk-1 +32G>A were not significantly different between the studied groups. HGF and cMet gene promoter polymorphisms did not exist in any of the groups. Conclusion: In our study, the association of the VEGF, VEGFR, HGF and c-Met gene promoter polymorphisms with the risk of development and progression of ROP is weak. We believe that, our study will contribute to reveal the probable genes in the process of predicting the genetic factors releated to ROP, the severity of the disease and the need treatment.