Subakromial sıkışma sendromu olan kişilerde proprioseptif egzersizlerin etkinliği üzerine yapılan randomize kontrollü bir çalışma

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacıæ subakromial sıkışma sendromlu hastalarda proprioseptif egzersizlerin eklem hareket açıklığı, ağrı, propriosepsiyon, kas gücü ve fonksiyonel testler üzerine etkinliğini değerlendirmektir. Materyal Metod: Subakromial sıkışma sendromu tanısı alan 61 hasta çalışmaya alındı. Hastalar randomize edilerek iki gruba ayrıldı. Bir gruba (n=30) Transkutanöz Elektriksel Sinir Sitimulasyonu, sıcak paket ve standart egzersiz programı, diğer gruba (n=31) bu tedaviye ek olarak proprioseptif egzersiz programı verildi ve hastalar 12 hafta boyunca izlendi. Hastaların omuz eklem hareket açıklığı (EHA) goniometre ile, istirahat, gece ve hareketle oluşan omuz ağrısı 0-10 cm'lik visüel analog skala ile, izometrik kas gücü ve 0º ve 10º'de propriosepsiyon ölçümleri (kinestezi, aktif ve pasif repozisyonlama) izokinetik dinamometre ile fonksiyonel durum Western Ontario Rotator Kaf İndeksi, The Society of the American Shoulder and Elbow Surgeons Evaluation ve Constant skorlaması (CS) ile değerlendirildi. Bu değerlendirmeler tedavi öncesi, tedavi sonrası 6. ve 12. haftalarda yapıldı. Bulgular: Tedavi öncesinde her iki grup arasında yaş, cinsiyet, meslek, eğitim düzeyi, semptom süresi, travma öyküsü, omuz magnetik rezonans görüntüleme (MRG) evresi açısından anlamlı fark yoktu ( p>0.05). Tedavi sonrasında da her iki grubun ulaştıkları egzersiz fazı, yapılan egzersiz sayısı, antienflamatuvar ilaç kullanımı açısından da anlamlı bir fark saptanmadı ( p>0.05). Her iki grupta da tedavi ile EHA, ağrı değerlerinde, kas gücünde, 0º eksternal rotasyonda (ER) kinestezi duyusunda ve fonksiyonel testlerde anlamlı düzelme saptandı (p 0.05). Propriosepsiyon egzersizi almayan grupta, 10º ER kinestezi, 10º ER aktif ve pasif repozisyonlama duyularındaki değişimlerde anlamlı fark saptanmazken, propriosepsiyon egzersizi alan grupta bu ölçümlerde de anlamlı iyileşme olduğu görüldü (p Gruplar karşılaştırıldığında ise tedavi öncesinde pasif fleksiyon ve internal rotasyon, gece ağrısı ve CS değerleri propriosepsiyon egzersizi alan grupta anlamlı olarak daha kötü (p 0.05). Tedavi sonunda ise tüm parametrelerde gruplar arasında anlamlı bir fark saptanmadı. Ama tedavi ile gruplarda meydana gelen değişimler karşılaştırıldığında propriosepsiyon egzersizi alan grupta pasif fleksiyon, abduksiyon ve internal rotasyon açılarında ve gece ağrısındaki düzelme anlamlı olarak daha iyi bulunurken (p 0.05). Sonuç: Subakromial sıkışma sendromu tanısı alan hastalardaæ konvansiyonel egzersiz ve fizik tedavi programına propriosepsiyon egzersizlerinin eklenmesinin gece ağrısının azalmasında, abduksiyon, pasif fleksiyon ve internal rotasyon eklem hareket açıklığında artışa, farklı açılarda kinestezi ve repozisyonlama duyusunun gelişmesine ek katkı sağladığı bulunmuştur. Objective: The objective of this study is to evaluate the effectiveness of proprioceptive exercises in the patients suffering from the subacromial impingement syndrome on the range of motion, pain, proprioception, muscle strength and functional tests. Material Method: 61 patients with the diagnosis of subacromial impingement syndrome were involved in the study. The patients were classified into two groups randomly. One group (n=30) was given Transcutaneous electrical nerve stimulation, hot package and standard exercise program and the other group (n=31) was given proprioseptive exercise program in addition to this treatment. Then the patients were followed up for 12 weeks. The shoulder range of motion (ROM) of the patients was evaluated with goniometer æ the shoulder pain that has occurred due to the relaxation and motion and during the night times with visual analogue scale of 0-10 cmæ the isometric muscle strength and proprioception measurements at 0 and 10 degrees (kinaesthesia, active and passive repositioning) with isokinetic dynamometer and the functional status with Western Ontario Rotator Cuff Index, The Society of the American Shoulder and Elbow Surgeons Evaluation and Constant scoring (CS). These evaluations were done at the periods of pre-treatment and post-treatment on the 6th and 12th weeks. Findings: Before treatment, there was no significant difference among both groups from the point of view of age, sex, occupation, education level, symptom duration, trauma history, shoulder magnetic resonance imaging phase (p>0.05). Correlatively any significant difference was not observed after treatment as well in scope of the exercise phase to which each group reached, the number of exercise that were done by each group and using antienflamatuar medicine (p> 0.05). The significant recovery was determined related to ROM, pain values, muscle strength, 0º external rotation (ER), kinaesthesia sense and functional tests in each group due to treatment (p 0.05). when it was noticed that there was no significant difference in the variances of the senses related to 10º ER kinaesthesia, 10º ER active and passive repositioning in the group which was not given the proprioception exercise, it was observed that there was a meaningful recovery in those measurements of the group which was given the proprioseption exercise (p In comparison of the groups, before treatment even if it was determined that the passive flexion and internal rotation and night pain and CS values were found in the group which was given proprioception exercise as worse significant (p 0.05). After treatment, there was no significant difference at any parameter among the groups. However, when variances, which occurred in groups due to treatment, were compared, it was observed that the recovery in the passive flexion, abduction and internal rotation angles and the night pain was better significant in the group that was given the proprioception exercise (p 0.05). Conclusion: It was found that the proprioception exercises to be applied additionally to the conventional exercise and physiotherapy program for the patients with the diagnosis of subacromial impingement syndrome shall reduce the night pain and increase the joint motion gap of abduction, passive flexion and internal rotation as well as providing additional contribution in the development of kinaesthesia and repositioning sense at various angles.