dc.description.abstract |
Giriş ve Amaç: Kronik atriyal fibrilasyonu olan hastalarda sıkı kalp hızı kontrolünün ılımlı kalp hızı kontrolünden üstün olduğunu gösteren sınırlı çalışma bulunmaktadır. Kronik atriyal fibrilasyona sıklıkla diastolik disfonksiyon eşlik etmektedir. AF olgularında BNP değerleri sinüs ritmine göre yüksek bulunur. BNP yüksekliğinin diyastolik disfonksiyon ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Çalışmamız; Kronk atriyal fibrilasyonu olan hastalarda sıkı kalp hızı kontrolünün BNP değerlerine etkisi diyastolik fonksiyonlarda iyileşmeyle ilişkili olup olmadığını belirlemeyi amaçlamaktadır. Çalışma planı: Çalışmaya 01.Ocak.2009 ? 01.Eylül.2011 tarihleri arasında kardiyoloji polikliniğinde kronik atriyal fibrilasyon tanısı olan hız kontrolü startejisi ile takip edilen 38 hasta alındı. Hastaların rutin takibinde kullanılan BNP, EKO, EKG, 24 saatlik Holter EKG kayıtları incelenerek sıkı kalp hızı kontrolü yapılan (ortalama kalp hızı ?80vuru/dk) 25 hasta ve sıkı kalp hızı kontrolü sağlanamayan(ortalama kalp hızı >80 vuru/dk) 13 hastanın klinik ve laboratuar değerleri karşılaştırıldı. Bulgular: Sıkı kalp hızı kontrolü sağlanan hastaların başlangış ortalama kalp hızı 101±16,3 vuru/dk, sıkı hız kontrolü sonrası ortalama kalp hızı 77±5,2 vuru/dk ve aradaki fark istatistik olarak anlamlıydı(p<0,001). Ortalama BNP değeri 392±272 pg/dl, sıkı hız kontrolü sonrası BNP değeri 249±224 pg/dl olarak ölçüldü ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı(p<0,001). LVESV sıkı hız kontrolü öncesi 59±8,9 ml, sıkı hız kontrolü sonrası 57,8±9,4 ml ve aradaki fark istatistik olarak anlamlıydı(p:0,017). LVEDV sıkı hız kontrolü öncesi 119,7±19,7 ml, sıkı hız kontrolü sonrası 116±18 ml ve aradaki fark istatistik olarak anlamlıydı(p<0,001). LA alanı sıkı hız kontrolü öncesi 30,7±7,4 cm2, sıkı hız kontrolü sonrası 29,8±7,3 cm2 ve aradaki fark istatistik olarak anlamlıydı(p:0,004). RA alanı sıkı hız kontrolü öncesi 23,4±5,6 cm2, sıkı hız kontrolü sonrası 22,6±5,4 cm2 ve aradaki fark istatistik olarak anlamlıydı(p:<0,001). Diyastolik parametrelerde anlamlı değişim izlenmedi. Sıkı kalp hızı kontrolü sağlanan grupta BNP değişimi ile ortalama kalp hızı arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif orta düzeyde ilişki izlendi(p:0,008, r:0,515). BNP de değişim ile LA alanında değişim arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif orta düzeyde ilişki olduğu izlendi(p:0,015, r:0,481). Ilımlı kalp hızı kontrolü sağlanan hasta grubunda hastaların başlangıç ortalama BNP değeri 265±142,6 pg/dl, takipte BNP değeri 389,5±191,5 pg/dl olarak ölçüldü. Olguların BNP değerinde artış izlendi ve bu fark istatistik olarak anlamlıydı (p:0,01). Ortalama HR de izlemde anlamlı fark izlenmedi (94,6±6,8 vuru/dk; 94,2±5,9 vuru/dk; p: 0,697). Aktifken ortalama kalp hızında başlangıca göre azalma izlendi ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı(123,2±13,7 vuru/dk, 110,8±17,9 vuru/dk; p: 0,005). İstirahatte ortalama kalp hızı başlangıçta 76,1±4,3 vuru/dk, takipte kalp hızı 77,1±3,7 vuru/dk olarak izlendi ve aradaki fark istatistik olarak anlamlı değildi (p:0,516). Sıkı hız kontrolü yapılması ile hastaların ortalama BNP, LVEDV, RVEDA, LA alanı ve RA alanında anlamlı azalma izlenmiştir. Sıkı kalp hızı kontrolü olmayan grupta anlamlı değişiklik izlenmedi. Sonuç: Kronik atriyal fibrilasyonu olan hastalarda sıkı kalp hızı kontrolü ile diyastolik parametrelerde düzelme izlenmemesine rağmen kalbin boşluklarının volümleri üzerinde olumlu etki izlenmiştir. Sıkı kalp hızı kontrolü ile BNP değerleri anlamlı ölçüde düşmektedir. Sıkı kalp hızı kontrolü ile kalbin yapısal değişiklikleri üzerine olumlu etkileri olduğunu düşünmekteyiz Introduction: There are few trials showing that strict rate control is superior to lenient rate control in patients with chronic atrial fibrillation. Chronic atrial fibrillation is frequently accompanied by diastolic dysfunction. Subjects with atrial fibrillation, serum BNP values are higher than subjects with sinus rhytm. High BNP values are related to diastolic dysfunction. Our study aims to investigate the effect of strict rate control on BNP values and improvement in diastolic dysfunction in patients with chronic atrial fibrillation. Materials and method: 38 patients who admitted to cardiology outpatient clinic between 01 october 2009- 01 september 2011 and had chronic atrial fibrillation treated with strict rate control strategy are included in our study. Serum BNP values, echocardiography, electrocardiography, 24 hour ambulatory electrocardiography recordings are examined to compare clinical and laboratory features of 25 patients who had strict rate control ( mean heart rate ? 80 beats /min) and 13 patients in whom strict rate control could not be achieved ( mean heart rate > 80 beats /min). Findings: Patients with strict rate control had mean heart rate 101±16,3 beats /min initially and 77±5,2 after strict rate control. The change in mean heart rate was statististically significant ( p< 0.001). Initial mean BNP value was 392±272 pg/dl and 249±224 pg/dl after strict rate control. The difference in mean BNP values was statistically significant (p<0.001). Mean LVESV was 59±8,9 ml before strict rate control and 57,8±9,4 after strict rate control, the change in end sistolic volume was statistically significant (p:0.017). Also mean LVEDV was 119,7±19,7 ml before strict rate control and 116±18 ml after strict rate control, the change in end diastolic volume was statistically significant (p<0,001). Mean LA area was 30,7±7,4 cm2 before strict rate control and 29,8±7,3 cm2 after strict rate control. The change in mean LA area was statistically significant (p:0,004). Mean RA area was 23,4±5,6 cm2 before strict rate control and 22,6±5,4 cm2 after strict rate control. Teh difference in RA area was statistically significant(p:<0,001). No significant change in diastolic parameters was observed. In patients with strict rate control, change in serum BNP values showed moderately positive correlation with mean heart rate (p:0,008, r:0,515). Changes in BNP values and LA area showed statistically significant moderate correlation (p:0,015, r:0,481). In patients with lenient heart rate control initial mean BNP value was 265±142.6 pg/dl and follow up mean value was 389,5±191,5 pg/dl. BNP values rose during follow up in tehse patients and this change was statistically significant (p:0.01). Mean heart rate did not change significantly during follow up. (94,6±6,8 beats/min; 94,2±5,9 beats/min; p: 0,697). Mean heart rate during activity significantly decreased compared to initial mean heart rate (123,2±13,7 beats/min, 110,8±17,9 beats/min; p: 0.005). no such relationship was observed for meaan resting heart rate (76,1±4,3 beats/min, 77,1±3,7 beats/min; p:0.516). As a result statistically significant decreases in mean BNP values and mean LVEDV, RVEDA, LA area and RA area were observed in patients with strict heart rate control. There was no significant change of thes parameters in patients without strict heart rate control. Sonuç: With strict rate control no improvement in diastolic parameters but positive changes in volumes of heart chambers were observed in patients with chronic atrial fibrillation. Also serum BNP values significantly decreased with strict heart rate control. We conclude that strict heart rate control has positive effects on structural changes of heart |
en_US |