Dokuz eylül üniversite hastanesi Acil servisine senkop şikayeti ile başvuran hastaların çeşitli risk skorları ile karşılaştırılması

Abstract

Amaç  Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Acil Servisine bir yıl boyunca senkop şikayeti ile başvuran hastaların klinik bulgularının, laboratuvar ve görüntüleme tekniklerinin kullanılmasının, acil serviste aldıkları tanıların ve yatış oranlarının, son tanıları ve klinik sonlanmalarının üç uluslararası skorlama sistemi kullanılarak değerlendirilmesi.  Yöntem  Kesitsel ve tanımlayıcı nitelikteki araştırmamızda, 01.01.2010 - 31.12.2010 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Acil Servisine başvuran 17 yaş üstü tüm hastaların arasından, çalışma grubu olarak alınan ICD-10' a göre (R55) Senkop tanısı alan hastalar Hastane Bilgi işlem Sisteminden geriye dönük olarak taranıp seçildi. Çalışma grubunu oluşturan hastalar demografik özelliklerine (yaş cinsiyet vb), başvuru şikayetlerine, fizik muayene sonuçlarına, istenen tanısal, görüntüleme ve laboratuvar testlerine, Avrupa Kardiyoloji Derneğinin (ESC) önerdiği sınıflama sistemine göre dahil olacağı senkop sınıfına, acil servis yaklaşımlarına ve sonlanma özeliklerine (yatış, taburcu, ölüm vb), uygun ve doğru yatış kararları alıp almadıklarına, San Francisco Syncope Rule (SFSR), Osservatorio Epidemiologico sulla Sincope nel Lazio (OESIL) ve European Guidelines in Syncope Study (EGSYS) risk skorlamalarına göre karşılaştırıldı ve değerlendirildi.Bulgular  Acil servisimize bir yıl içinde senkop yakınmasıyla başvuran hasta oranı %0,8 iken; bu hastaların hastaneye yatırılma oranını %9,2 olarak saptadık. Senkop sınıflaması açısından %77,7 oranla en sık refleks(nöral aracılı) senkop saptadık. Acil risk skorlamalarına göre ölüm riski yüksek olan ve hastaneye yatması gereken hastaların acil servisten taburcu edildiğini, yatan hastaların ise risk skorlamasına göre yatırılmadığını saptadık.  Senkop risk skorlamalarına göre karşılaştırdığımızda acil servisten taburcu edilen yüksek riskli hasta oranını EGSYS ile SFSR arasında benzer saptarken OESIL de daha  3      yüksek saptadık. Ölüm açısından üç skorlama sisteminde de risk skorlamaları yüksek saptandı, aralarında anlamlı bir farklılık saptanmadı.  Sonuç  Acil servisimize başvuran ve senkop risk skorlamalarına göre yüksek riskli olan hastaların düşük yatış oranlarının risk skorlama sistemlerinin kullanılmasıyla artabileceğini, düşük riskli hastaların ise gereksiz hastane yatışlarını önleyebileceğini düşünmekteyiz. Bu çalışma daha fazla hasta sayısı ve daha fazla merkezde yapılacak ileriye dönük çalışmalara ihtiyaç duyulduğunu düşündürmektedir. Comparison of Clinical Management In Syncope Patients at Emergency Department By Means Of Three Different Internationatiol Risc Scoring Systems  Hadi Bahadur, MD: Dokuz Eylul University, Faculty of Medicine, Dept. Of Emergency Medicine, Izmir, Turkey.  Introduction  We aimed to compare the sign and symptoms, the usage of laboratory tests and imaging modalities, final diagnosis, hopital admission rates and outcomes of syncope patients at a tertiary emergency department (ED) by means of European Guidelines in Syncope Study (EGYSS) score, Osservatorio Epidemiologico sulla Sincope nel Lazio (OESIL) score and San Francisco Syncope Rule (SFSR).  Method  In this sectional, descriptive and retrospective study, patients who were diagnosed and encoded as syncope (R55 according to ICD-10) at ED during a one-year period between the 1st of Januanry and the 31st of December at 2010, and over 17 years old were included. For each patient, demographic characetristics, clinical findings and diagnostic screenings were identified. With these findings, syncope patients were classifed according to European Society of Cardiology (ESC) system. Finally classified patients were compared by mean of three different international risc scoring systems (SFSR, OESIL and EGSYS) if the ED management of sycope patients were appropiate or not.  Results  It was found that the total number of 557 patients with syncope was included into the study and total hospital admission rate was 9,2%. The most common syncope type was reflex syncope (77,7%) where the vasovagal subtype was the preminent (72%).  In our study, the inappropiate discharge rate of syncope patients who were in high risc groups was the highest in OESIL and also higher but similar in EGSYS and SFSR. In means of mortality rate, the risc scores of patients were higher in all three systems.  Discussion  According to results, we concluded that management of syncope patients by means of standart guidelines such as international risc scoring systems could avoid inappropiate discharges or admissions in the ED.