Menisküs yırtıklarının tanısında ters mcmurray testi

Abstract

GİRİŞ VE AMAÇ Ortopedi polikliniğinin önemli hasta gruplarından birini oluşturan diz eklem içi sorunları son yıllarda sayıca artma göstermektedir. Amacımız bu hastaların tanısında bilinen fizik bakı yöntemlerinin dışında az bilinen bir muayene metodunun irdelenmesidir. Çalışmamızda menisküs yırtıkları için yıllardır bilinen ve kullanılan McMurray testinin yapılması sırasında paradoks (ters) bulgu alınan hastaların ayrıntılı incelenmesi hedeflenmiştir. Amacımız ters McMurray testi olarak adlandırdığımız bu testin pozitif olduğu olguların ayrıntılı incelemesini yapmak ve böylelikle herhangi bir menisküs yırtığı şekli veya yerleşim yerine göre tanı değerinin olup olmadığını belirlemektir. Bu muayene yöntemi ek zaman ve deneyim gerektirmediği için uygulaması basit ve hızlıdır. Bildiğimiz kadarıyla daha önce bu paradoksal fenomene dikkat çeken sadece bir çalışma vardır. Hipotez: Ters McMurray testinin farklı şekil ve yerleşim yerindeki menisküs yırtıklarında tanı değerinin belirlenmesi. HASTALAR VE YÖNTEM Çalışmamız için gerekli arşiv tek ortopedik cerrah tarafından kayda alınmıştır (H.P.). Yine aynı cerrah tarafından muayene edilen ve artroskopileri yapılan hastaların bilgileri ayrıntılı şekilde formlara not edilmiştir. Bu çalışma ile ilgili olan hastalar arşivin retrospektif olarak taranmasıyla elde edildi. Geçimişe dönük tarama sonrası ilk kez diz eklem operasyonu geçiren ve formlarda eksik bilgisi bulunmayan hasta dosyaları ayrıldı. Bunun sonucunda 719 hasta çalışmaya dahil edildi. Bu hastalar içerisinde 91 ters McMurray testi pozitif olan olguya rastlandı. 91 hastanın menisküs yırtık şekil ve bölgelerine göre ayrıntılı incelemesi yapıldı. ters McMurray testi ile ilişkilendirilerek bu testin tanı değeri araştırıldı. Ayrıca bu testin pozitifliğinde rol oynayabileceği düşünülen kıkırdak lezyonlarının da analizi yapıldı. Bulguların istatistik hesaplaması için SPSS programı kullanıldı. Hesaplamada ki-kare testi, Kappa değeri, duyarlılık-seçicilik analizi ve test güvenilirliği kullanıldı. BULGULAR 91 hasta menisküs yırtıklarına göre incelendiğinde hem medial hem de lateral menisküs için duyarlılığının önemli oranda düşük olduğu görüldü. (sırasıyla %9.4 ve %12.4) Seçiclikte ise oldukça yüksek değerler elde edildi. (sırasıyla %95.8ve %96) Bu değerlere göre testin güvenilirliği düşük ve Kappa değeri ise anlamsız olarak yorumlandı. Testin pozitif olduğu olgularda en çok kompleks ve longitudinal yırtıklara rastlandı. Medial menisküs arka boynuzu ise en çok görülen yerleşim yeriydi. Ters McMurray testinin başka eklem içi patolojiye eşlik edebileceğini düşünerek kıkırdak lezyonları tarandı. Tibia kıkırdak hasarına duyarlılık ve seçiciliği sırasıyla %13.3, %87.9 olarak bulundu. Femur kıkırdak hasarı için ise %12.5, %87.2 oranlarında duyarlılık ve seçicilik hesaplandı. Patella için ise %13.3, %87.8 (duyarlılık ve seçicilik) değerleri bulundu. Diğer önemli patolojilerden ise menisküs laksitesi ve kistleri incelendi. Toplam 15 hastada menisküs laksitesi, 9 hastada ise menisküs kisti tespit edildi. Ancak istatiksel olarak anlamlı bir sonuca ulaşılamadı. McMurray testinin doğru pozitif veya doğru negatifliğine katkısı olup olmadığı araştırıldı ancak teste olumlu bir katkı sağlamadığı gibi doğruluk oranını düşerecek bir bulguda saptanamadı. SONUÇ Sonuçta ters McMurray testinin menisküs laksitesi (medial menisküs laksitesi 11/47, dış menisküs laksitesi 4/7) ile ilgili olumlu yönde bulgu vermesine rağmen istatistiksel açıdan anlamlı olarak yorumlanmadı. Menisküs yırtıkları ile ilgili değerlendirmede yüksek seçiciliğe rağmen çok düşük düzeyde duyarlılık elde edildi. Testin güvenilirliğide buna bağlı olarak düşük çıktı. Testin modifiye şeklinin prospektif bir çalışmayla daha ayrıntılı bilgi vereceği kanaatindeyiz.  INTRODUCTION AND AIM The knee-joint disease which is one of the most important patient groups of orthopedic polyclinics has been increased recently. Our aim is to examine a little known examination method for the diagnosis of those diseases instead of common physical examination methods. In our study, the detailed examination of the patients with paradoxical findings in conventional McMurray test for meniscal tears is aimed. Our objective is to examine the positive findings of the paradoxical McMurray test in detail and then to determine whether a diagnostic value exists or not according to the type of the meniscal tear and its place. This examination method does not require any additional time and experience so its application is simple and fast. As far as we know, there is only one study indicates this paradoxical phenomena. Hypothesis: The determination of the diagnostic value of paradoxical McMurray Test for different meniscal tears and their places. PATIENTS AND METHOD The required archive for our study was recorded by only one orthopedic surgeon (H.P.). And the information of the patients who were examined and had their arthroscopies by same surgeon was noted down into forms in detail. The patients for this study were obtained by retrospectively scanning of the archive. After the retrospective scanning, the files of the patients that never have any knee-joint operation and had complete information were separated. Then 719 patients were included to the study. In these patients, the positive paradoxical McMurray test findings obtained in 91 cases. The detailed examination of these 91 patients was made according to the types of the meniscal tears and their places. The diagnostic value of this test was investigated by associating it with paradoxical McMurray Test. And also the analysis of the cartilage lesions which are thought to play a role in the positiveness of this test was made. SSPS software was used for statistical calculations of the findings. Chi square test, kappa value, sensitivity and specificity analysis and test reliability were used for calculations. FINDINGS When 91 patients were examined according to the meniscal tears, it was seen that the sensitivity for both medial and lateral meniscus was low (9.4 %and 12.4 % respectively). Relatively high values were obtained in specificity (95.8% and 96% respectively). According to these tests, the test reliability was low and the kappa value was taken as meaningless. In the cases that the test is positive, complex and longitudinal tears found mostly. The most common compartment of medial meniscal tear was the posterior half of the menisci. The chondral lesions were scanned whether to see that the paradoxical McMurray test accompanies another knee-joint pathology or not. The sensitivity and specificity for tibia cartilage damages were found as 13.3% and 87.9% respectively. For femur cartilage damage the sensitivity and specificity values were found as 12.5% and 87.2% respectively. For patella the sensitivity and specificity values were obtained as 13.3% and 87.8% respectively. Meniscus laxity and cysts which are important pathologies were examined. Meniscus laxity was found in 15 patients and meniscus cysts were seen in 9 patients. But no statistically significant result was obtained. It was investigated that whether the McMurray test has a contribution to correct positiveness and negativeness or not and it was found that it has no positive contribution and no case was determined which decreases the accuracy rate. CONCLUSION No statistically significant result was obtained although the paradoxical McMurray test gave positive findings about meniscus laxity (medial meniscus laxity 11/47; exterior meniscus laxity 4/7). In the evaluation of meniscal tears high specificities were obtained as very low sensitivities were found. Therefore, the test reliability was found as low. We think that the modified form of this test will give more detailed information with a prospective study.