Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Acil Servisine başvuran ve serum digoksin düzeyi yüksek saptanan olguların geriye yönelik değerlendirilmesi

Abstract

AMAÇ Çalışmamızın amacı, Ocak 2010 - Temmuz 2011 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Acil Servisi 'ne başvuran, kan digoksin düzeyleri 1.2 ng/mL ve üzerinde ölçülen hastaların, demografik özelliklerini, klinik ve laboratuvar bulgularını, hastalara uygulanan tedavi yöntemleri ve klinik sonlanmalarını ortaya koymaktır YÖNTEM Kesitsel ve tanımlayıcı nitelikteki araştırmamızda, Ocak 2010 - Temmuz 2011 tarihleri arasında acil serviste digoksin düzeyi 1.2 ng/mL ve üzerinde olan olguların sosyodemografik ve klinik özellikleri incelendi. Tüm veriler çalışma için hazırlanmış standart bilgi formlarına, daha sonra bir veri tabanı programına kaydedildi. Olguların klinik belirti ve bulguları digoksin zehirlenmesi açısından değerlendirildi. İstatistiksel analizde ki-kare ve t testi kullanıldı. BULGULAR Çalışmamızda verilerine ulaşılabilen 137 hasta çalışmaya alındı. Hastaların %68.6'sının (n=94) kadın olduğu görüldü ve yaş ortalamaları 76.1±12.2 idi. Digoksin zehirlenmesi ile cinsiyet arasında anlamlı fark yoktu. Digoksin zehirlenmesi olgularının yaş ortalaması, olmayan gruba göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0.03). Hastalarda en sık yandaş hastalık konjestif kalp yetmezliği (n=91) ve atriyal fibrilasyondu (n=74). Yavaş ventrikül yanıtlı atriyal fibrilasyon, sinüs bradikardisi ve ventriküler erken vuru digoksin zehirlenmesi olan hastalarda anlamlı olarak fazla bulundu (p<0.05). Digoksin zehirlenmesi olan hastaların en sık kardiyak bulantı, kusma ve karın ağrısı ile acil servise başvurduğu belirlendi. Bu hastaların servislere ya da yoğun bakımlara yatış ve ölümleri anlamlı oranda yüksekti (p<0.001). SONUÇ Acil servisimize Ocak 2010 - Temmuz 2011 tarihleri arasında başvuran serum digoksin düzeyi 1.2 ng/mL ve üzerinde saptanan hastalardan yaşlı, bayan ve konjestif kalp yetmezliği ve atriyal fibrilasyonu olanlarda digoksin zehirlenmesinin daha sık görüldüğünü tespit ettik. Digoksin kullanan ve bu kriterleri taşıyan hastalar özellikle acil servise bulantı, kusma gibi şikayetlerle başvurduğunda ve yeni elektrokardiyografi bulgusu da varsa digoksin zehirlenmesi düşünülmeli ve acil serviste digoksin düzeyi değerlendirilmelidir.  OBJECTIVES To investigate the demographic and clinical characteristics, laboratory measurements and treatments of patients who presented to University of Dokuz Eylul, School of Medicine, Department of Emergency Medicine and whose serum digoxin levels were 1.2 ng/mL or above. METHODS The demographic and clinical characteristics of patients with serum digoxin levels 1.2 ng/mL or above in the emergency department between January 2010 and July 2011 were investigated in this cross-sectional descriptive study. Data were first recorded to standart data forms prepared for the study and then to a data base program. Signs and symptoms of cases were evaluated in terms of digoxin intoxication. Chi-square and t-tests were used for the statistical analysis. RESULTS One hundred and thirty seven patients were included in the study. 68.6% of patients (n=94) were women with mean age 76.1±12.2. There was no statistical difference between gender and digoxin intoxication. The mean age of toxic patients was significantly higher than nontoxic patients (p=0.03). The most common comorbidities were congestive heart failure (n=91) and atrial fibrilation (n=74). Atrial fibrilation with slow ventricular response, sinus bradicardia and premature ventricular contractions were significantly higher in the toxic group (p<0.05). The most common signs and symptoms were nausea, vomiting and abdominal pain respectively. The hospitalizations and mortality of this group was significantly higher (p<0,001). DISCUSSION We found that digoxin intoxication was more common in advanced age, in females and in patients with congestive heart failure or atrial fibrillation between patients who presented to our emergency department between January 2010 and July 2011 and whose serum digoxin levels were 1.2 ng/mL or above. Digoxin intoxication must be suspected in patients presenting to the emergency department especially with complaints such as nausea and vomiting and if there are new electrocardiographic changes; and serum digoxin levels must be sent.