İnterstisyel akciğer hastalığı tanısıyla izlenen uykuda solunum bozuklukları açısından semptomatik hastalarda obstruktif uyku apne sendromu prevalansı

Abstract

Amaç: İnterstisyel akciğer hastalığı (İAH) kronik hastalığa bağlı stres, solunum anormallikleri ve tedavi yan etkileri nedeniyle uyku bozukluklarına yatkındırlar.Çalışmamızda İAH hastalarında uyku kalitesi ile uyku bozuklukları arasındaki ilişkiyi ve obstruktif uyku apne sendromu (OUAS) olasılığını araştırmayı planladık. Gereç ve Yöntem: Polikliniğimizde İAH nedeniyle takipte olan 52 hasta çalışmaya alındı. Hastalara Epworth Uykululk Skoru (EUS) ve Pitsburgh Uyku Kalite İndeksi (PUKİ) uygulandı. Basit spirometri ve difüzyon testi yapıldı. EUS `u 10 ve üzerinde olan 27 hastaya polisomnografi (PSG) uygulandı. EUS ve PUKİ'ye göre subjektif uykululuk ve uyku kaliteleri ile PSG uygulananlarda ölçülen objektif parametreler karşılaştırıldı. Bulgular: Gündüz uykululuğu olan ve olmayan hastalar arasında demografik özellikler, vücut kitle indeksi, immunsupresif ilaç kullanımı,spirometri ve difüzyon testi ölçümleri, sigara kullanımları, PUKİ global puanı ve alt bileşenleri açısından farklılık gözlenmedi. %44,2'sinde PUKİ uyku kalitesinin kötü olduğu gözlemlendi. Ancak PSG yapılan 27 hastanın PUKI global puanı ve alt bileşenlerinin AHI, evre 1 uyku latensi, uyku etkinliği veya nokturnal desaturasyonla ilişki olmadığı saptandı. Evre 1 uyku süresinin arttığı; evre 2-3 ve REM sürelerinin azaldığı saptandı. Nokturnal hipoksemi belirginleştikçe hastaların uyanma sayısının, restriksiyon ağırlığının arttığı; uyku etkinliğinin ise azaldığı izlendi. OUAS oranı %70 olarak bulundu. AHİ'nin REM döneminde ve supine poziyonda belirginleştiği, FEV1-FVC yüzdesi ile negatif korelasyon gösterdiği izlendi. Sonuç: İAH hastalarında gündüz hipoksemisi olmasa da restriksiyon ağırlığı ile ilişkili nokturnal hipokseminin ve OUAS olabileceği ve buna bağlı olarak da uyku kalitesinin etkilenebileceği gözlendi. Bu nedenle, İAH hastalarının gündüz uykululuğu ve uyku etkinliği açısından değerlendirilmesi; semptomatik hastaların uykuda solunum bozukluğu açısından tetkik edilmesi sonucuna varıldı. Aim: Patients with ILD are at risk for sleep disorders due to chronic disease-relatedöstress, respiratory abnormalities and adverse effects of treatment. We aimed to determine the relationship between the quality of sleep, sleep disordered breathing and the insidence of obstructive sleep apnea in these patients. Materials- methods: 52 patients with ILD were enrolled in the study. Pittsburgh Sleep Quality Index(PSQI) and Epworth Sleepiness Score(ESS) were applied. All patients underwent spirometry and diffusion test. Polysomnography was performed to 27 patients who had an ESS >=10. Subjective parameters of sleepiness and sleep quality compered with the objective parameters measured by PSG. Result: Patients were classified according to daytime sleepiness. Demographic characteristics, body mass index, immunesuppressive medication, spirometry and diffusion measurements, smoking habits, the sub-components of PSQI and global score didn?t differ between groups. Subjective sleep quality was poor in 44% of patients. PSQI global score and sub-components weren?t correlated with AHI, stage 1 latency, sleep efficiency and nocturnal desaturation. We found increased stage 1 sleep and decreased stage 2-3 and REM sleep.Nocturnal hypoxemia was determined related with severity of restriction, arousals and sleep efficiency. Nineteen (70%) of subjects were diagnosed with OSAS. AHI was negatively correlated with percentage of FEV1-FVC and sleep efficiency and was evident during REM sleep and supine position. Conclusion: Although patients with ILD don?t have daytime hypoxemia; nocturnal hypoxemia estimated by severity of restriction can contribute to apnea- hypopnea episodes. Therefore ILD patients must be evaluated for daytime sleepiness, sleep quality and inspected for sleep-related breathing disorders.