dc.description.abstract |
Medyanın dördüncü güç olma sürecinin baslangıcından itibaren günümüze kadar analizinin ele alındıgı bu çalısmadaki amaç; medyanın siyasal iktidar ve toplumun, iletisiminde belirleyici rolü ve siyasetin dogası üzerindeki etkinligini arastırmaktır. Türkiye özelinde amaçlanan, siyasal iktidar-toplum iliskisi ve medyanın ekonomi-politigi çerçevesinde, siyasal hayat üzerindeki ölçülebilir etkisini belirlemektir. Bu tezin hipotezi; siyasal iktidar-toplum iliskisinde medya, siyasetin bizzat dogasını ve demokrasiyi degistirecek güce sahiptir, seklindedir. Birinci bölüm, siyasal iktidar, demokrasi ve medya arasındaki iliskinin bir analizini sunmaktadır. Bu bölüm aynı zamanda medyanın, sistemin sürdürülebilir bir demokrasinin saglıklı isleyisinde önemli rolünü göstermektedir. kinci bölüm medyanın, siyasal hayatın unsurlarına etkilerini anlamak üzere genel bir teorik çerçeve sunar. Üçüncü bölüm Türkiye'deki medyanın yapısını hem ekonomik hem de hukuki açıdan resmeder. Dördüncü bölümün iki kısmı bulunmaktadır: Medya analizi ve alan çalısması. Tezin uygulamalı geçerliligi 5 Türkçe gazetenin ilk haberleri 2007 yılı parlamentodaki siyasal partiler ve liderleri, Genel Seçimler, Cumhurbaskanlıgı Seçimleri ve toplumsal hareket baglamında içerik analiziyle test edilmistir. Sonuçla sunları ortaya çıkarmıstır: (a) medya içerigi, sahipligine göre farklılasmaktadır, (b) medya sahipligi neyin haber olacagını belirlemektedir, (c) medya siyaseti, siyasal liderler üzerinde yüzeysellestirmekte ve ne hakkında ve nasıl konusulacagını belirlemektedir. Alan çalısması uygulamaları olarak sunları ortaya çıkarmıstır:(a) medya temel bir siyasal kaynak olmasına ragmen en az güvenilir olanıdır, (b) sol ya da sag söylemli medya, var olan siyasal tutumları güçlendirirken ana-akım medya oylar üzerinde etkili olmakta ve bunları manipüle etmektedir, bu, ana akım medyanın siyasal pazarlık gücünü kuvvetlendirmektedir, (c) okuyucuların siyasal egilimleri ve tutumları, takip ettikleri medyanın haberlerinin söylemi ile uyum içindedir Bu tez, kitle toplumlarında siyasal iktidar-toplum arasındaki medya aracılıgıyla gerçeklesen siyasal iletisimin, kapitalizm etkisiyle beraber, medya kartelleri ile karsılıklı bir bagımlılık iliskisine ve güç dengesine yol açtıgını; medyanın dördüncü bir güç olarak siyasal sistemi demokrasiden medyakrasiye dogru dönüstürmekte oldugunu ortaya koymustur. Anahtar Kelimeler: Medya ve Demokrasi, Medyakrasi, Siyasal İletisim, Siyasal İktidar, Kamuoyu, Siyasal Manipülasyon. This study deals with analysis of the process of media's development to be the fourth power from the beginning to present and aims to explore the determinative role of media in the communication of political power and society, efficiency on nature of politics. This study focuses primarily on Turkey, in the frame of the relation between political power and society and of the economy policy of media, to detect the quantifiable effect of media on political life. Our basic hypothesis is that media, in the relation between political power and society, has a strong power to change political life itself and democracy. The first chapter presents an analysis of the relationships between political power, democracy and media. This chapter also shows the media is essential to keeping the system working as sustainable democracy. The second chapter presents a theoretical framework to understand the media affects on the components of political life. The third chapter provides a picture of the current media structure in Turkey, in regards to both economics and law. The fourth chapter has two parts: media analysis and the survey. The empirical validity of the claim was tested by subjecting 5 Turkish newspaper's first page news to content analysis, on the consideration of political parties in the parliament and their leaders, political movements, General Elections and 2007 Presidential Elections. The results indicated that: (a) media contents differ due to ownership; (b) ownership defines which events are newsworthy; and (c) media makes superficial politics over political leaders, and determines what to talk about and how. The survey results revealed empirically: (a) media is the main political source, however, the least trust-able one; (b) the left or the right media strengthens settled political attitudes meanwhile mainstream media sways voters and so it enhances the media cartels' political bargaining power; and (c) readers' political tendencies and attitudes are congruent with media source(s) they follow. This study concludes that political communication between political power and society throughout media in mass societies accompanied by capitalism effects leads to mutual dependency and power balance between media cartels. Media as fourth power puts the political system into the process of transforming democracy into mediacracy. Key Words: Media and Democracy, Mediacracy, Political Communication, Political Power, Public Opinion, Political Manipulation. |
en_US |