MAITRISE DES TEMPS ET COMPETENCE NARRATIVE

Abstract

Le temps est un concept abstrait et sa perception diffère d'une langue à une autre. D'où, dans des langues différentes, le découpage du temps verbal ne coïncide pas nécessairement avec celui d'une autre langue. L'apprenant qui étudie une langue étrangère, sous l'effet de l'usage temporel de sa langue maternelle, cherche à trouver l'équivalence de la conception de temps de sa langue maternelle et celle de la langue étudiée. Par exemple, en turc, les temps comprenant le suffixe {-dI} et, le suffixe {-mIĞ¢} se rendent en français par le passé composé et par le plus-que-parfait ainsi qu'en français le passé composé, et le passé simple se réfèrent au même temps ; le premier appartient à la langue orale, le seconde à la langue écrite. Dans des cas hors-contexte, ces usages paraissent justes, mais en contexte ils posent de problèmes au niveau narratif. Dans ce présent travail, nous nous proposons d'examiner l'emploi des temps et la cohérence narrative, en partant des récits de nos étudiants et en nous basant sur l'article de Benveniste "Les relations de temps dans le verbe français" dans lequel il met en relief la distinction discours/récit. Soyut bir kavram olan "zaman"ı diller farklı biçimlerde bölerler ve bu bölme biçimi dillerde eylem bildiren sözcüklerle (fiiller) ortaya çıkar. Dolayısıyla zamansal anlamda diller birbirleriyle tam olarak örtüşmezler. Oysa yabancı dil öğrenenler öğrendikleri dilde, genelde anadillerinin zamanı bölme biçiminin birebir karşılığını ararlar. Böylece Türkçedeki –di li geçmiş zaman Fransızcada passé-composé ile -miş li geçmiş zaman plus-que-parfait ile karşılanır, ya da passé-composé ile passé simple aynı zamanı gösterirler, birincisi sözlü dilde ikincisi yazılı dilde kullanılır gibi kalıp öğrenmeler/öğretmeler ortaya çıkar. Bağlamdan soyutlanmış durumlarda doğru gibi görünen bu yanlış öğrenmeler/öğretmeler anlatısal tutarlılık boyutunda önemli sorunlar yaratır. Bu çalışmada, Fransızca 2. sınıf öğrencilerinin Türkçe yazıp Fransızcaya çevirdikleri anlatılardan hareketle ve Benveniste'in discour/récit ayrımını ele aldığı "Les relations de temps dans le verbe français" başlıklı makalesinden de yararlanılarak "zaman kullanımı ve anlatıda tutarlılık" konusu irdelenmiştir.