Abdulahad Nuri'nin Riyazu'l Ezkar adlı eseri: Metin ve inceleme

Abstract

Abdulahad Nuri (ö.1061/1650) nin Riyaz-ül Ezkar ve Hiyazü'l-Esrar adlı tasavvufa dair bu eseri arapça olarak kaleme alınmıstır. Eserin konusu zikirdir. Eser sekiz bölüm ve bir hatimeden olusmaktadır. Bölümlere ‘ravza' ismi verilmistir. Eserde sırasıylaæ zikrin gerekliligi, Lailahe _x0003_llallah zikrinin diger zikirler arasındaki yeri, her durumda zikir yapılabilecegi, cehri zikrin dinen mahzurlu olmadıgı ve deveranın da dinen caiz oldugu anlatılmıstır. Eserin son bölümünde ise mutasavvıfların seçkin kimseler oldugu vurgulanmıstır. Eserde anlatılan konularla ilgili pek çok ayet ve hadis delil olarak sunulmustur. Ayrıca Müfessir ve Mutasavvıflar basta olmak üzere birçok ulemanın görüslerinden de yararlanılmıstır. Müellif eseri yazmaktaki amacının ihtiyaç duyanlara bu hususta yardım etmek oldugunu zikreder. Anahtar Kelimeler: 1) Cehri Zikir 2) Deveran 3) Mutasavvıf Abdulahad Nuri (d. 1061/1650)'s work "Riyad al-Adhkar wa Hiyad al-Asrar" on Sufism was written in Arabic. The main theme of the work is rememberence of God (Dhikr). It consists of eight chapters and a conclusion. Each chapter has been called as "Rawdah". In the book, the following subjects have been discussed in turn: Necessity of rememberence, Place of "There is no God but Allah" among others invocations, Permissibility of invocation in every circumstance, Laud Dhikr's being legal, and Sufi Whirling's being permitted by religion. As for in the conclusion, it is emphazised that Sufis are persons selected by God. A lot of qur'anic verses and hadiths have been proposed as textual evidence for the preceding subjects. Additionally, the author has made reference to many Muslim Scholars, notably the Exegetes of the Qur'an and Sufis. He states that his aim in writing this book is to assist those who feel the need to learn in this regard. Key Concepts: 1-Loud Invocation 2-Sufi Whirling 3-Sufi