The impact of dependency on Turkish foreign policy towards middle east throughout the 1950s

Abstract

Türkiye?nin Ortadoğu?ya yönelik dış politikaları 1955?ten itibaren Bağdat Paktı?ndaki güçlü rolü, 1958?de Amerika Birleşik Devletleri?nin Lübnan?a ve İngiltere?nin Ürdün?e olan müdahelelerini destekleyen politikaları, 1950?lerin sonunda Cezayir?in bağımsızlık mücadelesindeki olumsuz tavrı ve 1958?de İsrail ile Çevresel Paktı?nı imzalaması göz önüne alındığında bir nevi düşmanca olmuştur. Aynı zamanda bu politikalar Batı yanlısı veya diğer bir deyişle Amerikan yanlısı dış politikalardır. Türkiye aslında kuruluşundan itibaren tarihinde çoğunlukla batı yanlısı dış politikalar izlemiştir. Ancak buna rağmen Ortadoğu?ya yönelik politikalarının bu kadar muhalif olduğu başka bir dönem görülmemiştir. Türkiye?nin Ortadoğu?ya yönelik dış politikaları genelde ılımlıdır. Özellikle 1980?lerde itibaren olan dönemde ve günümüzde daha yakın hale gelmiştir. Bu tez 1950?lerde Türkiye?nin Ortadoğu?ya yönelik politikalarının neden bu kadar olumsuz olduğu sorusuna cevap bulmaya çalışmaktadır. Bu soruya cevap bulabilmek amacıyla tez uluslararası ilişkiler teorilerinden ve dış politika analizi yaklaşımlarından Realizm ve Liberalizm teorilerinden yararlanacaktır. Realizm Türkiye?nin Ortadoğu karşıtı dış politikalarını yeni kurulmuş çift kutuplu Soğuk Savaş düzeninde Komünizm ve Sovyetler Birliğine karşı mücadelesi ile analiz edecektir. Liberalizm ise Türkiye?nin bu dış politikasını bağımlı dış politika analizi çerçevesinde inceleyecektir. Bu bağlamda Türkiye?nin ABD?ye ekonomik ve siyasi (güvenlik) bağımlılıklarının dış politikaya etkisi üzerinde duracaktır Throughout the 1950s, Turkish foreign policy towards the Middle East as can be observed from the case studies of Turkey?s prominent role in the Bagdad Pact starting in 1955 on, its support in the American intervention in Lebanon and British intervention in Jordan in 1958, its negative attitude towards the Algerian War of Independence by the end of 1950s and the formation the Peripheral Pact between Israel and Turkey in 1958 have been quite antagonistic and in line with its pro-USA foreign policies. Although Turkey has been following a pro-Western and pro-USA foreign policies through its history, there has not been any other period that Turkish governments followed such anti-Middle Eastern foreign policies. Turkish foreign policies towards the Middle East in general have been moderate. Starting from 1980s on and particularly today these relations have been very close. This thesis is trying to find an answer to the question of why Turkish governments of the 1950s followed such hostile foreign policies towards the Middle East. In an attempt to find an answer to this question, the thesis will refer to two prominent theories of international relations and foreign policy analysis: Realism and Liberalism. Through realism Turkey?s anti-Middle Eastern foreign policies will be analyzed by concentrating on its survival strategies particularly against Communism and Soviet Union in the new bipolar world of the Cold War Era. Through liberalism Turkish foreign policy towards the Middle East will be analyzed in the context of dependent foreign policy by focusing on Turkey?s alignment of its foreign policies with the United States as a result of its political (security) and economic dependency on the United States.