Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde bir devlet hastanesindeki kan transfüzyonu sürecinin iyileştirilmesi

Abstract

Amaç: Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde (KKTC) bir devlet hastanesindeki kan transfüzyonu sürecinin iyileştirilmesidir. Yöntem: Araştırma, tek gruplu yarı deneysel bir çalışmadır. İlk aşama, hemşire eğitimini ve durum değerlendirmesi yapılan 110 kan transfüzyonunuæ II. Aşama, strateji geliştirilmesini (cep kitabı geliştirildi), geliştirilen stratejinin uygulanmasını ve yeniden durum değerlendirmesi yapılan 110 kan transfüzyonunu içermektedir. Toplam 220 uygulama örnekleme alınmıştır. Veri toplama aracı olarak "Hasta Tanıtım Formu" ve "Kan Transfüzyon Protokolü Uygulamalarına Yönelik Kontrol Listesi" kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, Ki kare analizinin Monte Carlo yöntemi ve Fisher Exact Test'i kullanılmıştır. Bulgular: Yapılan çalışmada, ilk uygulama (eğitim) ve ikinci uygulamanın (cep kitabı) olumlu yönde bir artışa neden olduğu gözlenmiştir. İlk uygulama ve ikinci uygulama sonrası arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Transfüzyon işlemi öncesi hastayı bilgilendirmeye yönelik uygulamalardan reaksiyon belirtilerinin anlatılması ilk uygulama sonrası %45.5, ikinci uygulama sonrası %90, hastadan onam alma ilk uygulama sonrası %9.1, ikinci uygulama sonrası %88.2 olarak gözlenmiştir. Transfüzyon işlemi sırasında kan buzdolabından çıktıktan sonra en fazla 30 dakika içerisinde kullanım oranı ilk uygulama sonrası %55.5, ikinci uygulama sonrası %98.2 gözlenmiştir. Kan aracılığı ile bulaşan hastalık testleri kontrolü ilk uygulama sonrası %35.5, ikinci uygulama sonrası %90.9 saptanmıştır. İlk 15 dakika 15 ml, kalan kısmı en fazla 4 saatte gidecek şekilde düzenlenmesi ilk uygulama sonrası %73.6, ikinci uygulama sonrası %88.2 belirlenmiştir. Transfüzyon işlemi sonrasında kan transfüzyonunun bitiş saati kayıt edilmesi ilk uygulama sonrası %29.1, ikinci uygulama sonrası %90.9 gözlenmiştir. İlk uygulama ve ikinci uygulama sonrası reaksiyon belirtilerinin tüm uygulamalarda saptandığı bulunmuştur. Sonuç: Transfüzyon işlemi öncesi, sırası ve sonrası uygulamalarda olumlu yönde bir iyileşme gözlenmiştir. İyileştirme için ilk uygulama olan eğitimin yeterli olmadığı, sonrasında ek iyileştirme olarak uygulanan cep kitabı ile protokol uyumunun arttığı belirlenmiştir. Transfüzyon işlemi öncesinde, ilk uygulama sonrası %42, ikinci uygulama sonrası %86æ transfüzyon işlemi sırasında, ilk uygulama sonrası %64, ikinci uygulama sonrası %93æ transfüzyon işlemi sonrasında, ilk uygulama sonrası %45, ikinci uygulama sonrası %72.8 oranında iyileşme meydana gelmiştir Anahtar Kelimeler: Kan, kan transfüzyonu, hasta güvenliği, hemşire, süreç iyileştirme Purpose: The purpose of this study is to improve the process of blood transfusion at a public hospital in Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC). Method: The research is a semi-experimental study conducted with a single group. The first phase includes the training of nurses and evaluation of 110 cases of blood transfusion. The second phase includes the development and implementation of a strategy (a pocketbook has been prepared) and re-evaluation of 110 cases of blood transfusion. Totally 220 samplings have been carried out. "Patient Introduction Form" and "Check List for Application of Blood Transfusion Protocols" have been benefited as data gathering instruments. Collected data have been analyzed by descriptive statistics, Monte Carlo method of Chi-Square Test and Fisher Exact Test. Findings: It has been observed that the first and second implementations have caused a positive increase. A statistically-reasonable difference has been founded between after case of first and second implementation. The rate of describing the symptoms of reactions as per implementations aiming to inform patients is observed as 45.5% after first implementation and as 90% after second implementation. The rate of asking patient's permission is 9.1% after first implementation and as 88.2% after second implementation. The rate of using blood within maximum 30 minutes after taking out of refrigerator during transfusion proceed is observed as 55.5% after first implementation and as 98.2% after second implementation. Control of tests for diseases infected through blood is 35.5% after first implementation and as 90.9% after second implementation. The rate of setting up the process in a way that 15 ml will be processed in the first 15 minutes and the rest will be processed in maximum 4 hours is observed as 73.6% after first implementation and as 88.2% after second implementation. The rate of recording the finish time of blood transfusion after the process is observed as 29.1% after first implementation and as 90.9% after second implementation. The symptoms of reaction have been observed in all implementations after the first and second implementations. Conclusion: Positive improvements have been seen before, during and after transfusion process. Training being the first implementation is observed to be deficient however the pocket book prepared as the additional improvement is observed to increase the compliance in protocols. The rates of improvements are observed as follows: Before transfusion process: 42% after first implementation and 86% after second implementation. During transfusion process: 64% after first implementation and 93% after second implementation. After transfusion process: 45% after first implementation and 72.8% after second implementation. Key words: Blood, blood transfusion, patient safety, nurse, process improvement