Obez kadınlarda davranışsal tedavinin beslenme davranışına etkisi

Abstract

Girişimsel tipte planlanan bu çalışmada, İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi Diyet Polikliniği'ne başvuran obez kadınlara verilen davranışsal tedavinin beslenme davranışına etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma grubunu, 1 Eylül-1 Kasım 2010 tarihleri arasında diyet polikliniğine başvuran, BKİ 30 kg/m2'den fazla olan, 30-49 yaşları arasında, fiziksel engeli olmayan, süregen hastalığı olmayan, gebe olmayan, son 6 ay içinde diyet programı uygulamamış, zayıflama ilacı kullanmayan ve en az ilkokul mezunu olan kadınlar oluşturmaktadır. Örnek büyüklüğü etki büyüklüğü 0.20, %80 güç ve %95 güven düzeyinde 188 kişi olarak hesaplanmıştır. Araştırma grubuna davranışsal tedavi 3 ay süre ile uygulanmıştır. Bu tedavi kapsamında, kadınlara yeterli ve dengeli beslenmelerini sağlayacak beslenme eğitimi verilmiş, beslenme programları ayarlanmış, tükettiklerini yazmaları için günlük tutmaları istenmiştir. Kadınlara 15 günde bir telefon ile danışmanlık hizmeti verilmiş, ayda bir kontrole gelmeleri istenmiştir. Araştırmanın bağımsız değişkeni davranışsal tedavi, bağımlı değişkenleri bir gündeki öğün sayısı, tüketilen su miktarı, meyve sebze tüketimi, tüketilen ekmek türü ve BKİ'dir. Araştırma 127 kişi ile tamamlanmıştır. Çözümlemede bağımlı gruplarda t testi ve McNemar analizi kullanılmıştır. Araştırma başında bir günde tüketilen ortalama öğün sayısı 3.00±1.18, su miktarı 6.20±3.34 su bardağı, meyve-sebze miktarı 3.42±1.62 porsiyondur. Tam tahıllı ekmeklerden herhangi birini tüketen kişilerin sayısı 24'dür. BKİ ortalaması 36.21±5.30 kg/m2'dir. Üç ay süren izlem sürecinin sonunda bir günde tüketilen ortalama öğün sayısı 5.46±0.99'a, su miktarı 8.81±2.80 su bardağına, meyve-sebze miktarı da 5.83±1.59 porsiyona yükselmiştir. Tam tahıllı ekmeklerden herhangi birini tüketenlerin oranı artmıştır. Davranış değişikliği beklenen davranışlarda 3. ayın sonunda başlangıca göre anlamlı bir artış ve BKİ'de de anlamlı bir düşüş saptanmıştır. Davranışsal tedavi ile kişilerin beslenme davranışlarında değişim gerçekleşmiştir. Yemek yeme ve bedensel etkinlik ile ilgili olumlu davranışların kalıcı olmasını ve yaşam tarzı haline gelmesini sağlamak, obezite tedavisinin temelini oluşturmalıdır. In this study which is planned as interventional type, it has been aimed to research the effect of behavioral treatment, which is given to obese individuals who applied to the Diet Clinic of İzmir Bozyaka Training and Research Hospital, on nutritional behavior. Study population was comprised of women who were applied to the diet clinic between the dates September 1 - November 1 2010, with BMI over 30 kg/m2, at the age of 30-49, not handicapped physically, without any ongoing disease, nonpregnant, not performed diet program in the last 6 months, not taking weight-loss medication and graduate of elementary school or higher. Sample size was calculated 188 persons, with 0.20 influence quantity, %80 power and %95 confidence level. The behavioral treatment was practiced on the study population for a period of 3 months. As a part of this treatment the women were given alimentation education, nutrition programs were arranged and they were asked to keep a diary to note what they eat. The women were provided telephone consultancy service every fortnight and they were asked to come for check monthly. The independent variable of the research is behavioral treatment while the dependent variables are number of daily meals, the amount of water consumed, the consumption of fruits and vegetables, the type of bread consumed and the BMI. The research was completed with 127 persons. In the analysis, t test for dependent groups and McNemar analysis are used. In the beginning of the research the average number of meals consumed was 3.00±1.18, the amount of water was 6.20±3.34 glasses of water, the amount of fruit and vegetable was 3.42±1.62 portions in one day. The number of persons who consume any of whole grain breads was 24. The average of BMI was 36.21±5.30 kg/m2. At the end of the observation period of 3 months, the average number of meals consumed gone up to 5.46±0.99, the amount of water to 8.81±2.80 glasses of water and the amount of fruits and vegetables to 5.83±1.59 portions. The rate of consumers of any of the whole grain breads was risen. At the end of the 3rd month, with regard to the initial conditions, a meaningful increase in the behaviors for which behavioral changes had been expected and a meaningful decrease in BMI were detected. An evolution was realized on the nutritional behaviors of persons by means of behavioral treatment. To ensure that the positive behaviors related to eating and physical activity remains unchanged and becomes lifestyle should constitute the essentials of the bariatrics.