Serebral paralizili bireylerde spastisite ile mobilite ve aktivite düzeyi arasındaki ilişki

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, yetişkin serebral paralizili bireylerde spastisite ile mobilite ve aktivite düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma on beş yaş ve üstü spastik serebral paralizi tanısı alan otuz dört olgu ile gerçekleştirilmiştir. Olguların klinik ve demografik bilgileri kaydedilmiş, spastisite dereceleri modifiye ashworth skalası (Modified Ashworth Scale) (MAS) ile değerlendirilmiştir. Mobilite düzeyleri için Rivermead Mobilite İndeksi (Rivermead Mobility İndex) (RMI) , aktivite düzeyleri için Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü'nün (Functional Independence Measure) (FIM) mobilite, kendine bakım ve lokomosyon alt parametreleri kullanılmıştır. Tüm olgular Kaba Motor Fonksiyon Sınıflandırma Sistemine (KMFSS) (Gross Motor Function Classification System) (GMFCS) göre gruplandırılmış, motor limitasyon düzeyini gösteren KMFSS' ye göre seviye 1, 2 ve 3'teki olgular grup 1; KMFSS' ye göre seviye 4 ve 5 ‘teki olgular grup 2'ye dahil edilmiştir. Verilerin analizinde Pearson Korelasyon Analizi, Kruskal Wallis Varyans Analizi ve Mann -Whitney U Testi kullanılmıştır. Bulgular: Toplam modifiye ashworth skoru ile lokomosyon, mobilite, RMI ve KMFSS puanı arasında negatif yönde, anlamlı ilişki bulunmuştur (p 0.05). Ekstremite tutulumuna göre ayrılan üç grup arasında Rivermead Mobilite İndeksi puanı açısından fark anlamlı bulunmuş, bu farkın hemiparetik gruptan kaynaklandığı belirlenmiştir (p 0.05). Within group comparison, MAS, Rivermead Mobility Index, locomotion, mobility, self care and total FIM score was found to be significantly different (p<0.05) . RMI scores in hemiparetic group were found to be significantly different when the patients allocated among the three groups as hemiparetic, diparetic and quadriparetic according to the extremity involvement (p<0.05). Conclusion: Since the mobility and activity level negatively effected by spasticity in adult patients with cerebral palsy, the spasticity managment methods should not be underestimated for increasing functional level and mobility.