Abstract:
William Shakespeare'in romans olarak adlandırılan son dört oyunu Fırtına, Pericles, Kış Masalı ve Cymbeline Rönesans döneminin bir özelliği olan antik kültüre hayranlığın ve o kültüre bir dönüşün tüm izlerini içinde barındırmaktadır. Shakespeare, Antik Yunan döneminden beri süre gelen romans geleneğini tekrar ele alarak onun içine mitolojinin pagan tanrılarını, efsanevi kişileri ve söylenceleri katarak daha da zengin hale getirmiştir. Shakespeare'in romanslarına baktığımızda konu açısından birbirleri ile benzerdir. Oyunun baş karakterleri soylu kişilerdir ve bir şekilde birbirlerinden ayrı düşerler. Ayrılan kişiler sevgili, karı-koca, ya da ebeveynlerdir. Bu ayrı düşmeler genellikle anlam veremedikleri doğaüstü güçlerin katkısı sonucunda gerçekleşir. Karakterler bu ayrı düşüşün sonucunda bir çok macera yaşayarak tekrar eski düzenlerine kavuşurlar. Oyundaki karakterler daima iyi kısmı teşkil ederler ve oyunda namus, erdem ve ahlak'ın birer simgesi halindedirler. Kötü kişiler ise mutlaka cezalandırılırlar. Shakespeare'in dört romansına baktığımızda bazı ortak noktaları görürüz. Oyundaki eylem soylu karakterlerin arasındaki çatışmadan doğar Oyunlarda zaman öğesi geçmiş ile konuyu birbirine bağlar. Oyunlarda romansın büyülü atmosferi ağırlıklıdır. Oyunlarda şans ve kader öğesi önemli bir yer tutar. Oyunlarda doğaüstü olaylar ve tanrı-tanrıça ve mitolojik diğer öğeler barındırır. Shakespeare's four final plays, The Tempest, Pericles, The Winter's Tale and Cymbeline are classified as Romances, and they bear a common emotion of Renaissance: deep admiration to and longing fort he ancient culture. Shakespeare enriched the Romance tradition, which had been surviving since the Ancient Grek period, by adding mythological pagan gods, some legendary characters and myths. There are some common features in Shakespeare's Romances. They resemble to each other in plot structure. The main characters are noble-whether they are lovers, husband and wife,or parents- they are representative of "good" moral, honor, and virtue, but, in on way or the other, they become separated. The seperations generally result from some supernatural elements which the protagonists do not exactly understand. After various adventures, the main characters reunite at and, they restore their situation, and the "bad" ones are always punished. The action in the plays arises from the conflicts between the noble characters. The timespan is large and contains the past events also. The atmosphere is magical and ornamented with supernatural and mythic events, and the elements of human destiny and fortune are abundant
