Abstract:
Amaç: Çalışmamızın amacı, hastanemiz Acil Servisi'ne başvuran Karbonmonoksit (CO) maruz kalımlarının değerlendirilmesiydi. Gereç ve yöntem: Çalışmamızda 1993-2006 yılları arasında Acil Servisimize CO gazı maruziyeti nedeniyle başvuran hastaların dosyaları değerlendirildi. Hastaların yaşları, cinsiyetleri, maruz kalım nedenleri, mevsimlere gore CO gazı kaynakları, klinik bulguları, uygulanan tedavi yöntemleri, hastanede kalış süresi ve zehirlenmelerin sonuçları değerlendirildi. Bulgular: Soba kaynaklı CO maruz kalımları kış aylarında anlamlı oranda yüksekti (p=0,0017, χ2=9,826). Klinik bulgular çocuklarda (%53,6) ve erişkinlerde (%61,4) çoğunlukla hafifti. Orta şiddetli ve ciddi CO maruz kalım olguları, hafif CO maruz kalımlarına göre hastanede daha uzun süre izlendi (p=0,01). İlaç ve Zehir Danışma Merkezimizin Hiperbarik Oksijen Tedavisi (HBO) önerdiği ve HBO tedavisi alan hastalarda, hastanede kalış süresi, HBO tedavisi uygulanamayanlara göre daha kısaydı (p=0,01). Sonuç: Çalışmamızda CO maruz kalımlarında HBO alanlarda, Normobarik oksijen tedavisi (NBO) alanlara gore hastanede yatış süresi kısa bulunmasına karşın hasta sayısının az olması nedeniyle, HBO tedavisinin üstünlüğünü söylemek olanaklı değildir. CO zehirlenmesinde HBO tedavisinin NBO'e göre daha etkili olduğunun araştırılması için daha fazla hastanın dahil edildiği çok merkezli çalışmalara gereksinim vardır. Objective: The aim of the study was to analyze carbon monoxide (CO) exposures that were admitted to our hospital's Emergency Sevice (ES). Matherial and method: CO exposure cases admitted to ES between 1993 and 2006 were evaluated. The files of patients were scanned. Age, sex, exposure reason, sources according to seasons, clinical signs, methods of management, length of hospital stay and outcome were evaluated. Results: Poisoning caused by woodstove based CO exposures was common in winter (p=0.0017, χ2=9.826). Clinical manifestations were mostly mild (53.6%) both in children (61.4%) and in adults. Moderate and severe CO poisoning cases were observed longer in hospital than that of mild CO exposures (p=0.01). In cases who were recommended and given Hyperbaric oxygen treatment (HBO) therapy, follow-up duration in the hospital was shorter than that of patients who recommended and could not be given HBO therapy (p=0.01). Conclusion: It is difficult to suggest that HBO therapy might shorten the hospitalization period in CO exposure, because of small number of patients. To evaluate the HBO treatment and hospitalization duration relation, prospective multicenter studies with larger number of CO exposed patients are needed.
